Qui vend sa paille vend son grain…
…Qui vend son fumier vend son pain.
Oud boerenspreekwoord
Gouden afval
Zonder mest heb je inderdaad geen brood, want het is de gecomposteerde mest die de aarde voedt en de aarde voedt vervolgens de plant.
We hebben vorige weken (eigenlijk groen) moeten lachen met de stommiteiten van de mensen.
Een van onze buren had een halve dag hard z’n best gedaan om alle bladeren op z’n koer samen te harken om ze daarna dan ergens op één van z’n weides te gaan verbranden. Niet alleen stonk dat verschrikkelijk, maar die rook bleef door het weer ook nog eens een ganse dag en nacht rond het dorp hangen.
Een andere buur gooit dagelijks z’n bijeengeharkte bladeren in z’n aanhangertje om dan op zaterdag naar het afvalpark te gaan om ze daar te gaan droppen.
En dan klagen beiden in het voorjaar dat de bloemen- en potgrond zo duur zijn.
Maar wanneer wij dan zeggen dat ze in het najaar de potgrond hebben verbrand of weggegooid, snappen ze het niet…
…Wij verzamelen zoveel mogelijk de bladeren op onze weides en in onze bossen, en pakken tegelijkertijd de oude ezelvijgen mee.
Dat gaat dan de composthoop op, samen met het andere tuinafval, en verandert dan in compost en na een jaartje zelfs in pure pot- en bloemengrond. Ideaal om voor te zaaien en zaailingen om te potten.
Jaarlijks halen we, naast de halfrijpe compost, zo ongeveer iets meer dan een kubieke meter van die zaaigrond.
Wanneer je dan in de winkels ziet wat die grond per klein zakje kost, dan weet je dat je inderdaad bruin goud verzameld hebt.
Het is plots koud en guur geworden.
En daarbovenop regent en miezert het ook nog eens. Eén dezer dagen zou het wel eens kunnen sneeuwen.
Daardoor vermindert de zin om naar buiten te gaan, maar van een beetje kou ga je niet dood…
Er zijn -naast bladeren en paardenmest rapen- werkjes genoeg op de boer’nbuiten.
Houthakkertje spelen
Binnenkort is het de laatste dalende maan van het jaar en die valt toevallig samen met de afnemende maan.
Volgens de ouderen is deze periode van “la dernière vieille lune de l’année” de ideale periode dus om bomen te vellen.
Het sap zit volledig in de wortels en het hout zal dus mooi sapdroog zijn en niet zo snel rotten.
Apestreken van onze ezels
Bij het repareren van de omheining van de weide onder het huis hadden we een boom moeten vellen die anders toch zou gevallen zijn.
De beek had het halve wortelstel blootgespoeld en de ezels hadden deftig aan de bast geknaagd zodat-ie half dood was.
Zo gezegd, zo gedaan. We hebben alles mooi op maat gezaagd: dikke blokken op 33 cm, andere stukken op 1 meter en de takken op 2 meter. Dat is makkelijk voor het zagen later. En vervolgens hadden we alles mooi op een hoop gelegd naast de wei.
Hebben die twee viervoeters niet beter gevonden dan met hun hals -tussen de prikkeldraad door- de takken vast te pakken met hun tanden en ze -tussen die prikkeldraad door- de wei in te sleuren om daarna rustig van de bast te kunnen smullen.
Maar het weze hen gegund…
IdN van de post en andere pagina’s
We hebben weer enkele pagina’s in de afdeling raad en daad aan moeten passen door wijzigende regeltjes.
Zo is de digitale identiteit van de post niet meer voor ons beschikbaar. Dat is enkel nog voor personen die een Frans identiteitsbewijs hebben.
Wij zijn dus ook onze oude IdN kwijt.
We hebben hiervoor de Franse post aangeschreven en hun antwoord is een koud “jammer maar helaas – en u heeft andere mogelijkheden om op officiële sites in te loggen“.
Daarnaast zijn er enkele kleinigheden veranderd inzake het inschrijven van een auto in Frankrijk zodat het zelf inschrijven weer iets moeilijker geworden is. Je kan het nog steeds zelf doen, maar je merkt dat de Franse overheid eigenlijk van deze dienstverlening af wil en je naar commerciële (betalende) partners dwingt.
Dat heet dan in newspeak “de staat moet afslanken”, in realiteit moet je duur betalen voor een dienst die vroeger “gratis” was. Je betaalde er wel voor via je belastingen, maar die verminderen dan toch niet in verhouding.
