Zoals gezegd werd in de zomer van 1997 besloten het huis te kopen.
De historie van geld, kortzichtige bankiers en papierwerk gaan we jullie besparen, maar in november 1997 was het eindelijk zover:
We hadden een verstandige bank gevonden die een buitenlands vastgoedproject wilde financieren.
We konden de koopakte gaan tekenen.
We hadden hiervoor een weekje verlof genomen en de kinderen in de zorgzame handen van onze ouders achtergelaten.
Na een lange reis met veel dichte mist en veel regen, kwamen we moe in Decazeville aan om te kunnen overnachten in een klein maar goed hotelletje.
Lekker gegeten, maar van de opwinding slecht geslapen natuurlijk.
Na het tekenen van de koopakte en het overhandigen van de bankcheque was het eindelijk zo ver:
We kregen de sleutel overhandigd.
Wij natuurlijk zo snel mogelijk naar ons huis, maar …
Eerste probleem:
het was koud en er was geen stookhout
Tweede probleem:
We hadden honger, en er waren geen potten of pannen.
Er was wel een wankel ding dat als tafel kon omschreven worden en er was ook 1 stoel.
Derde probleem:
We waren moe, maar er was geen bed.
Voorlopige oplossing:
Gelukkig waren er buren die ons onmiddellijk ter hulp schoten en we hadden al snel wat stookhout, een paar oude potten en pannen, enkele stoelen en een matras met wat dekens. Zelfs een oude koelkast hadden we gekregen.
Eten hadden we al gekocht, net zoals de nodige bubbels om de gebeurtenis te vieren.
Die week hebben we meubeltjes, potten en pannen en nog een aantal dingen gekocht die we nodig hadden.
Voorts hebben we hout gesprokkeld en vooral: genoten van het huis en van dat weekje onder ons beidjes, zo zonder kinderen.
Alleen jammer dat die week zo snel voorbij was.
Maar met kerst konden we met de kinderen terugkomen.
Kerst – Nieuwjaar
Tsja, veel kunnen we over die vakantie niet zeggen.
Samen met de kinderen hebben we het huis, het dorpje en de omgeving verder ontdekt.
Veel wandelingen gemaakt, inkopen gedaan, samen een beetje kerst en nieuwjaar gevierd.
We hebben werk gemaakt van het opruimen van de stal en de hooizolder.
En we hebben natuurlijk hout gezocht, gesprokkeld en gezaagd. Droog hout dan, want vers hout (nat hout) brandt van geen kanten.
Jammer dat we er zo weinig foto’s van hebben.
.
Marcel & Marielle 